Były wikariusz Parafii jest Błogosłwiony
Piątek, 07 Styczeń 2011 20:40

W trakcie przeszukiwania różnych opracowań i archiwów natknęliśmy się na sensacyjną informacje związaną z duchownym - wikariuszem naszej Parafii z początku XX wieku Ks. Dominikiem Jędrzejewskim.

W 1999 roku Ks. Dominik Jędrzejewski został zaliczony w poczet Błogosłwionych przez Ojca Świetego Jana Pawła II


Urodził się 4 VIII 1886 r. w Kowalu jako najmłodszy z sześciorga dzieci Andrzeja i Katarzyny z Zakrzewskich. Ochrzczony został następnego dnia w miejscowym kościele parafialnym pod wezwaniem św. Urszuli. Ojciec prowadził gospodarstwo rolne. Oboje rodzice Dominika uchodzili za ludzi szlachetnych i pobożnych. W 1893 r. podjął naukę w miejscowej szkole powszechnej, którą kontynuował indywidualnie w domu brata mieszkającego w Działoszynie (m. w pow. pajęczańskim, w woj. łódzkim). Do Seminarium Nauczycielskiego w Łęczycy wstąpił w 1902 r., ale naukę przerwał mu strajk szkolny 1905 r. Przymusową przerwę w edukacji szkolnej spędził w rodzinnym domu. W tym czasie zrodziło się w nim i dojrzało powołanie do kapłaństwa. Końcowy egzamin gimnazjalny złożył w 1906 r. w Kaliszu i jesienią wstąpił do Seminarium Duchownego we Włocławku. Został przyjęty na kurs II. Święcenia diakonatu otrzymał 12 III 1910 r., a w następnym roku (18 VI) przyjął święcenia kapłańskie.
Na swą pierwszą placówkę został skierowany jako wikariusz do Zadzimia k. Sieradza. W lipcu 1912 r. otrzymał równoważne stanowisko w parafii Poczesna w dekanacie częstochowskim, po czym w 1917 r. przeszedł do parafii Najświętszej Maryi Panny w Kaliszu. Był wikariuszem i kapelanem więziennym do 17 VI 1920 r. W roku szkolnym 1919/1920 powołano go na stanowisko prefekta w gimnazjum koedukacyjnym w Turku. Mimo licznych obowiązków duszpasterskich angażował się chętnie także w pracę w instytucjach społecznych, charytatywnych i oświatowych. Zabiegał szczególnie o pracę z młodzieżą, przez którą był bardzo lubiany.
W czerwcu 1925 r., z powodu wątłego zdrowia, na własną prośbę odszedł ze szkolnictwa do małej wiejskiej parafii w Kokaninie. W 1927 r. ciężka choroba nerek zmusiła go do poddania się operacji, którą przeszedł w Kaliszu. Dnia 20 II 1928 r. został mianowany proboszczem parafii Gosławice k. Konina, gdzie pracował z wielkim zaangażowaniem. Wśród parafian cieszył się ogromnym szacunkiem i zaufaniem, był postrzegany jako niezwykle oddany sprawie Bożej. Z okazji jubileuszu 20-lecia swojej pracy kapłańskiej, we wrześniu 1929 r. odbył pielgrzymkę do Rzymu,
 Był bardzo oczytany w literaturze teologicznej i społecznej. Miał bogatą bibliotekę. Książki gromadził od najwcześniejszych lat. Kupował je jako uczeń i student i kapłan. Służyło to m.in. rozwojowi jego życia duchowego. Posiadał publikacje z serii „Biblioteka Życia Wewnętrznego”, wydawanej przez jezuitów w Krakowie. Interesował się szczególnie apostolstwem modlitwy w teorii i praktyce. W księgozbiorze posiadał między innymi książki o cierpieniu, np.: P. Kepplela „Szkoła cierpienia”, F. Coppee „Dobre cierpienie”. Gromadził również dzieła pisarzy starochrześcijańskich z serii „Pisma Ojców Kościoła”. Należał do elitarnej grupy 228 prenumeratorów z całej Polski tego wydawnictwa ciągłego.
W czasie wojny, 26 VIII 1940 r., został aresztowany przez Niemców i osadzony w obozie przejściowym w Szczeglinie (pow. Mogilno). Miał możliwość uratowania się, ale nie skorzystał z propozycji ucieczki. Dnia 29 sierpnia został przewieziony do Sachseuhausen (k. Oranienburga 30 km od Berlina). Umieszczony został w bloku 17, w izbie 2 z numerem obozowym 29935. W tymże roku (14 XII) przewieziono ks. Dominika do Dachau. Tutaj nadano mu numer 22813, przydzielono do baraku 28, izba 3. Pracował przy kopaniu łąki na plantacjach w drużynie Erdbewegung na Liebhoffie. Z powodu wątłego zdrowia był zawsze fizycznie wyczerpany, ale nigdy nie narzekał. Pomoc silniejszych kolegów, którzy nosili go pod koniec życia na plecach do pracy, przyjmował z prostotą. Zawsze miał pogodny uśmiech i nigdy nie skarżył się na swój los. Mimo złego stanu zdrowia, pracy ponad siły był zawsze niezawodnym przyjacielem, skupiał wokół siebie młodzież duchowną i świecką, zajmował ich uwagę opowiadaniami z pracy duszpasterskiej, na chwilę chociażby odrywając od brutalnej rzeczywistości. Był niezłomny w swojej wierze do końca życia. Komendantura obozu złożyła ks. Jędrzejewskiemu propozycję zwolnienia z obozu za cenę zrzeczenia się kapłaństwa. Przygotowany już dokument odsunął i z propozycji nie skorzystał.
Ks. Dominik Jędrzejewski zmarł z wycieńczenia 29 VIII 1942 r. przy pracy. Ciało jego zostało spalone w obozowym krematorium.
Dnia 13 VI 1999 r. na Placu Piłsudskiego w Warszawie został ogłoszony błogosławionym przez papieża Jana Pawła II, wśród 108 męczenników z okresu II wojny światowej. Postulatorem procesu beatyfikacyjnego był ks. Tomasz Kaczmarek z diecezji włocławskiej. Kościół katolicki wspomina w liturgii bł. ks. Dominika Jędrzejewskiego w gronie 108 męczenników w dniu 12 czerwca.
Uchwałą Rady Miasta Kowal z dnia 16 III 2004 r. jego imieniem nazwano jedną z ulic w Kowalu. Miasto i parafia czynią starania o ustanowienie błogosławionego Dominika Jędrzejewskiego patronem miasta Kowal. Wniosek władz i mieszkańców miasta został zaakceptowany przez bpa włocławskiego Wiesława Meringa, a także przez Komisję Episkopatu Polski i przesłany do Stolicy Apostolskiej. W kościele parafialnym w Kowalu znajduje się obraz Błogosławionego ufundowany w 2002 r. przez kapelana WP ks. Marka Strzeleckiego, pallotyna.
Coraz bliżej patronatu, [w:] „Informator Kowalski” 2005, s. 3; Graczyk K., Błogosławiony Dominik Jędrzejewski (1886–1942), [w:] Drzwi Katedry Włocławskiej, Włocławek 2004, s. 69–71; Kaczmarek T., Męczennicy za wiarę 1939–1945. Słudzy Boży z diecezji włocławskiej, Marki-Struga 1998, s. 93–102; Światła w ciemności. Męczennicy 1939–1945, Włocławek 2000, s. 29–43; Nazizm hitlerowski jako „prześladowca wiary”, „Ateneum Kapłańskie” 2000, t. 135, z. 548, s. 29–43; Obraz świadectw 108 błogosławionych męczenników, „Ateneum Kapłańskie” 2000, t. 135, z. 548, s. 44–58; Korszyński F., Jasne promienie w Dachau, Poznań-Warszawa 1985, s. 198; Librowski S., Ofiary zbrodni niemieckiej spośród duchowieństwa diecezji włocławskiej, Włocławek 1947, s. 52–53; Rulka K., Książki, które stały się „relikwiami”, „Ateneum Kapłańskie” 2000, t. 135, z. 548, s. 88–92; Zarembski Z., Błogosławiony ks. Dominik Jędrzejewski, Włocławek 2001; Ziółkowska B., Jędrzejewski Dominik, [w:] Kazimierz Wielki oraz niepospolici z Kowala i okolic, pod. red. Z.J. Zasady i B. Ziółkowskiego, Włocławek-Kowal 2006, s. 90–91. Reprod. fot. D. Jędrzejewskiego – Z. Zasada z Kaplicy Męczenników, Sanktuarium Matki Boskiej w Licheniu k. Konina.
 
źródło: http://www.kowal.q4.pl/?id=74